"دیگر به کاسه های شیر نیازی نیست"

به یتیمان کوفه بگویید، دیگر به کاسه های شیر نیازی نیست!

دیگر به بازگشت پدر ، امیدی نیست.

برگردید، یتیمان کوفه، برگردید، دیگر به کاسه های شیر نیازی نیست.

ناشناس کوچه های کوفه، هرگز نخواهد آمد!

دیگر کوبه در خانه های شما، آهنگ آمدنش را

نخواهد نواخت، برگردید، یتیمان کوفه!

ای اهالی کوفه! آسوده باشید؛ دیگر از دست عدالتهای علی علیه السلام، به ستوده نخواهید آمد!

شما ماندید و صدای سکه های بیت المال!

شما ماندید و هوسهای دور و درازتان! شما ماندید و دنیای سراسر جهلتان!

به خدا شما لایق علی نبودید! حیف از آن اقیانوس لایتناهی معرفت و حکمت

که جرعهای از آن دانش الهی که همچنان سر بسته ماند و به هیچ

کلیدی گشوده نشد!

سوال نکردید، تا جوابی بشنوید!

خواند و نرفتید!

خداحافظ ای نخل ها، چاه ها

دیگر نشنوید از علی آه ها

خداحافظ پدر عالم!

شیعیانت به فدایت ای مظلوم عالم!

"فقط حیدر امیرالمومنین است"

نان و خرمای علی ، آمد به پایان این سحر
سفره آرا خود شده ، بر سفره مهمان این سحر

هر سحر بر دوش خود پر کیسه ای از نان تُرد
لیک آورده درون کیسه اش جان این سحر

در خرابه خفته گان دانند بر دوشش چه بود
گو که مولا جان خود آورده پنهان این سحر

چهره پوشی ، بر علی بسیار سختی می نمود
تحفه با روئی گشاده ، داد آسان این سحر

بقیه شعر در ادامه مطلب...

یتیمان کاسه های شیر را بر خاک اندازید

مجال دلنوازی با "علی" بسیار کوتاه است.

سلام ما به علی و نماز آخر او ...

به حال راز و نیاز و به دیده ی تر او ...

سلام ما به سجودش که رنگ خون دارد

سلام ما به رخ غرق خون و اطهر او

سلام ما به پریشانی حسین و حسن

سلام ما به دل پر ز آه دختر او

*دیگه نتونست تو محراب طاقت بیاره، بدنشو گذاشتن تو گلیمی ، آوردن نزدیک خونه ..." این بدن سالمه ، فقط فرقش ضربه خورده .... هنوز حیات در این بدن باقی ... گلیم کجا ؟ بوریا کجا ؟ این بدن هنوز زیر سم اسب نرفته .... آخ یه وقت زینب دید یه هاتفی داره صدا می زنه ... زمین داره با این ناله میلرزه، حسنین هم که مسجدن ؛ دقت کرد ببینه هاتف چی می گه شنید داره میگه : "تهدمت و الله ارکان الهدی قًتل علی المرتضی ..." یه جا اینجا دلش خیلی به لرزه افتاد ... بیست و یک سال بعد تو خیمه نشسته بود ، دید هوا تیره و تار شد .... زمین شروع کرد لرزیدن، یادش افتاد، پا برهنه به سمت خیمه ی امام چهارم دوید ، عزیز برادرم چه خبره؟!! کربلا داره میلرزه ؟!! فرمود عمه جان کار بابامو یکسره کردن .... آخ نگاه کن سرشو بالا نیزه زدن ....حسین ....

سحر شد

به محراب بگویید

منتظر نماند...

علی

دیگر نمی آید...

امام علی (ع) می فرماید:

"به خدا سوگند!

این دنیای شما که به انواع حرام آلوده است، در دیده من از استخوان

خوکی که در دست بیماری جذامی باشد، پست تر است."

                                                                                                                                   {نهج البلاغه-حکمت 236}    

(کاش حواسمان باشد ارزش خود را در برابر چه دنیایی معامله می کنیم.)

وقت پرواز آسمان شده بود

گوئیا آخر جهان شده بود

کعبه می رفت در دل محراب

لحظه ی گریه ی اذان شده بود

کوفه لبریز از مصیبت بود

باد در کوچه نوحه خوان شده بود

شور افتاد در دل زینب (س)

پی بابا دلش روان شده بود

در و دیوار التماسش کرد

در و دیوار مهربان شده بود

شوق دیدار حضرت زهرا

در نگاه علی عیان شده بود

خار در چشم و تیغ بین گلو

زخم، مهمان استخوان شده بود

سایه ای شوم درپشت هر دیوار

در کمین علی نهان شده بود

ناگهان آسمان ترک برداشت

فرق خورشید خون فشان شده بود

در نجف سینه بی قرار از عشق

گفت "لا یمکن الفرار" از عشق

"سید حمیدرضا برقعی"

به فرق نازنینش کی اثر میکرد شمشير
یقینا ابن ملجم وقت ضربت یا علی گفت...

کلامی زیبا از امام علی:

"ای مالک ! بدان اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم می کنند، ولی مهربان باش.

اگر شریف و درستکار باشی فریب می دهند، ولی شریف و درستکار باش.

نیکی های امروزت را فراموش میکنند، ولی نیکوکار باش.

بهترین های خودت را به دیگران ببخش، حتی اگر اندک باشد.

در انتها خواهی دید آنچه می ماند میان تو و خدای توست، نه میان تو و مردم..."